آرامگاه حضرت حواء کجاست؟

 جده یکی از شهرهای تاریخی عربستان است که آن را محل هبوط حضرت حواء می دانند.

 جده یکی از شهرهای تاریخی حجاز است که پیشینه آن به سده‌های پیش از اسلام می‌رسد. وجود کتیبه‌هایی از قوم ثمود در کوه‌های شرقی جده گزارش شده است. به گزارشی، نخستین ساکنان این شهر قبیله قُضاعه بودند که در این منطقه ساکن شدند. سپس این شهر به عنوان بندرگاه به دست ایرانیان و به نقلی، شاهان ساسانی ساخته شد. همچنین خانواده سلمان فارسی پس از پذیرش اسلام، در این بندر ساکن شدند.

زبان رسمی مردم این شهر عربی است. حضور بازرگانان ایرانی و نیز فارسی زبانان دیگر کشورها در این شهر در سده‌های نخستین اسلامی سبب گشته تا مقدسی (م. ۳۸۰ق.) از آشنایی مردم و بازاریان جده با زبان فارسی و توانایی آنان در گفت‌وگو به این زبان گزارش دهد. عنوان «شاه بندر جده» که از نام‌های این بندر بوده، از حضور تأثیرگذار فرهنگ ایرانی در این شهر حکایت دارد.

جده را محل هبوط حضرت حواء و نیز منزل و مدفن وی دانسته‌اند. به گزارش منابع سده ۱۴ق. بر قبر وی که در قبرستانی بیرون شهر و در یک کیلومتری دروازه شرقی جده قرار دارد، سه گنبد بر سر، شکم و پای او وجود داشت. از هنگام ساخت این گنبدها گزارشی در دست نیست.

آرامگاه حضرت حوا قبل از تخریب

ابن مجاور (م. ۶۹۰ق.) ساخت نخستین آرامگاه بر قبر حضرت حواء را به ایرانیان نسبت داده و از ویرانی آن در سده هفتم ق. سخن گفته است. در سال ۱۳۴۴ق. با تسلط وهابیان بر جده، این گنبدها ویران شد.

اکنون شبه جزیره عربستان به ۱۳منطقه اداری تقسیم می‌شود. در این تقسیم‌بندی، جده از شهرهای منطقه مکه به شمار می‌آید که پس از ریاض بزرگ‌ترین منطقه است. جده پس از شهر ریاض، بزرگ‌ترین و مهم‌ترین و پرجمعیت‌ترین شهر عربستان سعودی و از مهم‌ترین بندرهای این کشور است.

آرامگاه نادر شاه مشهد

نادر شاه افشار موسس سلسله افشاریان در زمان خود با رشادت ایران را از انحطاط صفویان و تسلط افاغنه نجات بخشید اما به دلیل تغییر رفتار در اواخر عمر، به سال 1160هجری قمری به دست سردارانش به قتل رسید. بنای کنونی آرامگاه وی در سال 13ْ40 هـ . ش با طرح و نقشه مهندس هوشنگ سیحون به اتمام رسید . این بنا مشتمل بر اتاق آرامگاه ، تالارهای موزه، ایوان ها ، راهروها ، تالار پذیرایی ، باغ ، محوطه ای زیبا و آب نمائی چشم نواز است . مجسمه مفرغی نادر سوار بر اسب از آثار هنری استاد ابوالحسن صدیقی بوده که ریخته گری آن در ایتالیا به انجام رسیده است.

آرامگاه میر رضی الدین آرتیمانی همدان

میرزا محمد رضی معروف به میر رضی الدین آرتیمانی از شعرا و عرفانی عصر صفوی است که در نیمه دوم قرن دهم هجری قمری در روستای آرتیمان از توابع تویسرکان بدنیا آمد . وی در دربار شاه عباس اول مقام و جایگاه عالی داشت و با یکی از دختران او وصلت نمود .
 

آرامگاه محتشم کاشانی

در خیابان محتشم و کوچه باغبان بقعه ای است با نام بقعه محتشم کاشانی. کمال الدین علی متخلص به محتشم فرزند خواجه امیر محمد در اوایل سده دهم هجری در کاشان به دنیا آمد و در آغاز جوانی روی به شاعری آورد و در عصر خود به سرودن اشعاری در قالب های گوناگون چون قصیده، غزل، مثنوی و غیره پرداخت. مرثیه دوازده بند معروف محتشم (باز این چه شورش است که بر خلق عالم است- باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است) یکی از منظومه های جاودانه تاریخ و ادب این سرزمین است. محتشم کاشانی در سال 996 هـ .ق در شهر کاشان دیده از جهان فرو بست و در این مکان بخاک سپرده شده است. مقبره محتشم کاشانی مساحتی بالغ بر 80 متر داشته و سنگ مرمرین مزار محتشم در وسط بقعه قرار گرفته است. گنبدی فیروزه ای شکل و کاشیکاری شده به ارتفاع 14 روی بقعه قرار دارد و دور تا دور دیوار بقعه آجری و مقرنس کاشیکاری شده است و ابیات این شاعر ارجمند روی آن نوشته شده است. مردم و اهالی با احترام این شاعر بزرگوار سرمزار او حاضر شده و برای شادی روحش فاتحه می خوانند.

آرامگاه فيض كاشاني

آرامگاه ملا محمد حسن فيض كاشاني در سمت باختري شهر كاشان و حوالي دروازه فين مجاور قبرستان بزرگ و عمومي شهر واقع شده است. قبر فيض تا اواخر قرن گذشته بر حسب وصيت او فاقد هر گونه بنايي بود. بناي فعلي آرامگاه از آثار فرهاد ميرزا معتمدالدوله است تاريخ وفات فيض كاشاني در سال 1091 هـ.ق و در سن 84 سالگي وي بوده است

آرامگاه فردوسی مشهد

آرامگاه فردوسی بنایی است که در سال ۱۳۱۳ هم‌زمان با جشن هزاره فردوسی در توس نزدیک مشهد به یاد ابوالقاسم فردوسی افتتاح شد. مجموعه فرهنگی باغ آرامگاه فردوسی در فاصله بیست کیلومتری شهر مشهد به طرف قوچان راه دو طرفه می‌شود و یکی از این راه‌ها در جهت شمال به وسیله بلواری به نام پردیس به طول ۷ کیلومتر به باغ آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی می‌رسد در مسیر و پیش از رسیدن به آرامگاه حکیم فردوسی از کنار شهر تاریخی «تابران» زادگاه امام محمد غزالی عبور می‌کنید و پس از آن از کنار بقعه تاریخی هارونیه گذر خواهید کرد. می‌توانید با گذر از ضلع شرقی باغ و آرامگاه حکیم و طی ۲۸ کیلومتر مسافت در جاده آسفالته‌ای که نهایتا به جاده فعلی مشهد - کلات نادری ختم می‌شود به روستای «پاژ» زادگاه حکیم فرزانه توس برسید این روستا در حال حاضر بسیار محقر و مخروبه‌است و از سوی تازیان «فاز» نامیده می‌شود. بنا بر شواهد باستان شناسی این منطقه توس تاریخی است که در دوره اساطیری به دست توس پهلوان ایرانی بنا گذاشته شد. سراینده حماسه‌های بزرگ ایران نیز در همین نقطه به خاک سپرده شد. در سال ۱۳۰۳ هم‌زمان با برپایی جشن هزاره فردوسی قرار شد تا آرامگاه فردوسی به همت انجمن آثار ملی ساخته شود.همچنین امروز مهدی اخوان ثالث (م.امید) شاعر و مبارز میهن دوست خراسانی از سال ۱۳۶۹ به دست مردم و فرهیختگان خراسانی پس از طواف به دور آرامگاه دانشمند فرزانه پردیسی توسی در کنار ایشان آرمیده‌است.

آرامگاه علما کوخرد بندر عباس

آرامگاه یا بارگاه ( دو گنبدان ) علماء کوخرد نام یکی از اماکن زیارتی در نزدیکی دهستان کوخرد واقع در بخش کوخرد در شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان و یکی از نقاط دیدنی استان هرمزگان در جنوب ایران است . این بنای تاریخی در سمت جنوب جاده بستک به بندر لنگه واقع است .
 

آرامگاه عطار نیشابور

آرامگاه شیخ فرید الدین عطار نیشابوری در محله باستانی شادیاخ نیشابور شیخ عطار فرید الدین عطار نیشابوری شاعر و عارف نامی ایران در حدود سال ۵۴۰ هجری متولد و در سال ۶۱۸ درگذشت . آرامگاه وی در ۶ کیلومتری نیشابور هر ساله پذیرای علاقمندان به ادب و فرهنگ ایرانی است .
 

آرامگاه شیخ صفی الدین اردبیلی

آرامگاه شیخ صفی الدین اردبیلی یکی از مکان‌های تاریخی شهر اردبیل در شمال باختری ایران و از آثار ثبت‌ شده در فهرست میراث جهانی یونسکو است.
 مجموعه نفیس بقعه شیخ صفی‌الدین به نام عارف نامدار شیخ صفی‌الدین اردبیلی جد سلاطین صفویه، در سال ۷۳۵ ه. ق. به دست فرزند وی صدرالدین موسی بنا شد. پس از شروع حکومت صفویه، به سبب ارادت شاهان صفوی به جد خود، واحدهای مختلفی به این مجموعه اضافه شد. به ویژه در دوره شاه عباس اول و از آن جا که وی ارادت فراوانی به شیخ صفی الدین داشت و بسیار به زیارت مقبره وی می‌رفت، برای تکمیل و تزیین این اثر، کارهای فراوانی صورت گرفت. در عصر صفوی، بقعه شیخ با حضور استادان بزرگ عهد صفوی چنان به زیور آراسته شد که هم چنان پس از گذشت چندین قرن به عنوان یکی از مفاخر تاریخی و فرهنگی ایران به شمار می‌آید.
 

آرامگاه شیخ شهاب‌الدین اهری

آرامگاه شیخ شهاب‌الدین اهری از عارفان سدهٔ هفتم هجری در پارک شیخ شهاب‌الدین شهر اهر قرار گرفته‌است. پیشینهٔ این بنا که با شیوه اسلامی ساخته شده، به دورهٔ شاه عباس یکم صفوی می‌رسد؛ البته برخی از بخش‌های تاریخی آن به پیش از این دوره و به‌طور عمده به دورهٔ ایلخانان مربوط می‌شود.
مساحت کل آرامگاه ۱۴۹۷ متر مربع شامل ایوان، خانقاه، غرفه‌ها، مسجد و چندین گلدسته است. در سال ۱۳۷۴ خورشیدی، موزه عرفان و ادب مشتمل بر سه سالن و یک صحن در بخش خانقاه آرامگاه شیخ شهاب‌الدین اهری تأسیس شده که اشیای تاریخی و عرفانی و نیز سنگ مزارهای تاریخی را در خود جای داده‌است.

آرامگاه شیخ ابوالحسن خرقانی سمنان

علی بن جعفر یا علی بن احمد خرقانی ، یکی از اکابر مشایخ طریقت است . وی به سال 348 هجری قمری و یا به قولی 351 یا 352 هجری قمری در خرقان دیده به جهان گشود و در روز سه شنبه ، دهم محرم سال 425 هجری قمری در سن هفتاد و چند سالگی در همان دیار جهان را بدرود حیات گفت .
 

آرامگاه شاه نعمت الله ولی کرمان

سعدی و لولیان شیرازی

آرامگاه یا آستانه شاه نعمت الله ولی در ۳۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر کرمان در شهر ماهان واقع شده است . شاه نعمت الله ولی که نام وی نور الدین بوده در حلب زاده شده و دوران کودکی و نوجوانی را در کرمان گذرانده است . شاه نعمت الله علاوه بر مقام والایش در عرفان ، در شعر و ادب هم پایگاهی برجسته داشته و دیوانی از قصیده و غزل و مثنوی و رباعی دارد . مرگ این عارف بزرگ در سال 834 هجری قمری اتفاق افتاده و مزار وی در شهر ماهان یکی از باصفا ترین بقعه های ایران به حساب می آید ؛ و طی قرن ها همواره مورد توجه و ارادت صوفیه و عرفا و شاعران بوده و هست .
 

آرامگاه سعدی شیراز

آرامگاه سعدی معروف به سعدیه محل زندگی و دفن سعدی، شاعر برجستهٔ پارسی‌گوی است.

این آرامگاه در انتهای خیابان بوستان و کنار باغ دلگشا در دامنه کوه در شمال شرق شیراز قرار دارد. در اطراف مقبره، قبور زیادی از بزرگان دین وجود دارند که بنا به وصیت خود، در آنجا مدفون شده‌اند از جمله مهمترین‌های آن می‌توان شوریده شیرازی را نام برد که آرامگاهش به وسیله رواق به آرامگاه سعدی متصل شده‌است. آرامگاه شیخ مشرف الدین بن مصلح الدین سعدی شیرازی در تاریخ ۲۰ آبان ۱۳۵۳ به شماره ثبت ۱۰۱۰٫۳ در انجمن آثار ملی به ثبت رسیده‌است.

آرامگاه خواجوی کرمانی شیراز

آرامگاه خواجو در شمال شیراز، در دامنه کوه صبوی و در ابتدای جاده شیراز - اصفهان، در تنگ الله اکبر قرار گرفته‌است. قبر وی مشرف بر دروازه قرآن می‌باشد. آب چشمه معروف رکناباد نیز از کنار مقبره خواجو می‌گذرد.این آرامگاه در سال ۱۳۱۵ شمسی با اعتبارات اداره فرهنگ فارس ساخته شد. محل آرامگاه در محوطه‌ای بدون سقف قرار دارد. در وسط صفه آن سنگ قبری است که بالای آن محدب و دارای برآمدگی است.

آرامگاه حکیم عمر خیام نیشابور

آرامگاه خیام که در محله کهن شادیاخ در نیشابور است .

درگذشت خیام را در سال های ۵۰۹ و ۵۱۷ نوشته اند . آرامگاه وی در باغی که در زمان وی در محله شادیاخ نیشابور بوده است ؛ قرار دارد و این آرامگاه همان جایی است که به قول نظامی عروضی هر بهار در آن گل افشانی می شده است .

 مساحت باغ خیام بیست هزار متر مربع و طول بنای یادبود مشبک آن ۱۸ متر است و اطراف آن را کاج های همیشه سرسبز احاطه کرده اند . در کتیبه های لوزی شکل و کاشی کاری شده بنای یادبود خیام ، به خط عبدالرسولی رباعیاتی از خیام خوشنویسی شده است . باغ آرامگاه خیام که از باغ های دیدنی می باشد دارای مجموعه ای از کتابخانه ، موزه و مهمانخانه است و در ورودی آن تندیس زیبایی از وی نصب شده است .
 

آرامگاه بو علی سینا همدان

تاریخچه بنای آرامگاه بو علی سینا

آنچه مسلم است در ایرانی بودن این افراد ، جای تردید نیست . در آن زمان ، زبان عربی ، زبان رایج و قابل قبول علم بوده است همچون زبان انگلیسی که امروز بسیاری از پژوهشگران کشور های مختلف دنیا که زبان مادری آنان زبان دیگری است ، کتاب های خود را به انگلیسی می نویسند . اگر زبان را در این مورد ها بخواهیم ملاک ملیت آنان قرار دهیم پس همه یا آمریکایی هستند و یا اهل انگستان . این قانومندی نیز در آن زمان در بارهی انبوهی از دانشمندان ایرانی نیز مصداق داشته است .

 

آرامگاه باباطاهر

 باباطاهر همدانی، معروف به «بابا طاهر عریان»، عارف، شاعر و دوبیتی‌سرای اواخر سده چهارم و اواسط سده پنجم هجری ایران و معاصر طغرل بیک سلجوقی بوده ‌است. بابا لقبی بوده که به پیروان وارسته می‌داده‌اند و عریان به دلیل بریدن وی از تعلقات دنیوی بوده‌ است
آرامگاه باباطاهر در شمال شهر همدان در میدان بزرگی به نام وی قرار دارد. بنای مقبره بابا طاهر در گذشته چندین بار بازسازی شده‌است. در قرن ششم هجری برجی آجری و هشت ضلعی بوده است. در دوران قبل از انقلاب نیز بنای آجری دیگری به جای آن ساخته شده بود. در جریان این بازسازی لوح کاشی فیروزه‌ای رنگی مربوط به سده هفتم هجری بدست آمد که دارای کتیبه‌ای به خط کوفی برجسته و آیاتی از قرآن است و هم اکنون در موزه ایران باستان نگهداری می‌شود. احداث بنای جدید در سال ۱۳۴۴ خورشیدی با همت انجمن آثار ملی و شهرداری وقت همدان و توسط مهندس محسن فروغی انجام شده‌است. این بنای تاریخی طی شمار ۱۷۸۰ مورخه ۲۱/۲/۱۳۷۶ به ثبت آثار تاریخی و ملی ایران رسیده‌است. در اطراف بنای جدید فضای سبز وسیعی احداث شده ‌است.

 جهانگردان، همواره در جست وجوی اماکن جذاب و دیدنی هستند تا با تماشای آنها خاطرات خوشی با خود به کشورهایشان ببرند.جالب است بدانید برخی از معروفترین اماکن تاریخی و شاهکارهای معماری جهان، آرامگاههایی هستند که بشر برای رسیدن به آرامش در خاک، آن ها را هرچه باشکوه تر و پرجلال تر ساخته است. خواندن فهرست 10 ‏تایی مشهورترین آرامگاه های جهان که سالانه میلیونها توریست در سراسر جهان از آن ها بازدید می کنند خالی از لطف نیست.

مقبره ي مولانا  شهر قونيه