مجمع الجزایر گالاپاگوس

گالاپاگوس مجمع الجزایر آتشفشانی در ۹۷۲ کیلومتری اکوادور در اقیانوس آرام است. گالاپاگوس با جمعیت حدود ۴۰٬۰۰۰ نفری خود یکی از استان‌های اکوادور به شمار می‌آید. زبان اصلی مردمان ساکن در این جزیره‌ها اسپانیایی است. شهرت این جزیره‌ها در وجود شمار زیادی از گونه‌های نایاب جانوری و نیز مسافرت چارلز داروین به آن‌ها و نقش مطالعات وی در این جزیره‌ها در ارایه نظریه تکامل است. این جزیره‌ها به عنوان یکی از میراث جهانی توسط سازمان یونسکو انتخاب شده‌اند.

جزیره پالماریا
جزیره پالماریا (به ایتالیایی: Palmaria) یکی از جزیره‌های کشور ایتالیا در دریای لیگوریا است که در غربی‌ترین نقطهٔ خلیج لا اسپزیا قرار دارد. این جزیره با مساحتی ۱٬۶ کیلومتر مربعی، بزرگترین جزیره از مجمع‌الجزایر سه‌گانهٔ پالماریا، تینو و تینتو است. این جزیره‌ها که در فاصلهٔ نزدیکی از یکدیگر قرار دارند از قسمت پورتو ونره در سرزمین اصلی به سمت جنوب پیش‌رفته‌اند. تینو و جزیرهٔ کوچکتر تینتو در جنوب پالماریا قرار دارند.

در سال ۱۹۹۷ این سه جزیره همراه با پورتو ونره و چینکوئه تره در فهرست میراث جهانی یونسکو جای گرفتند.

تعداد صفحات : 2

صفحه قبل 1 2 صفحه بعد