سایت سیر و سیاحت

آب و هوای معتدل و لطیف این منطقه باعث شده که بیشتر مردم به دامداری و عده ای هم به باغداری روی بیاورند. با این حال، در دشه مشاغل فصلی هم به چشم می خورد. مثل گردوشکنی، سقزچینی و زنبورداری. باغداران این روستا، گردو، توت و انار برداشت کرده و به دیگر نقاط ایران صادر می کنند. در واقع باید گفت بیشتر مردم این روستا به مشاغل فصلی مشغولند و تعدادی از آنها هم مشاغل اداری و دولتی دارند.

دشه یعنی چه؟

نام این روستا از ریشه دژگه به معنی قلعه می آید. دلیلش هم این است که در دشه قلعه‌‌های زیادی وجود دارد که اگر گذارتان به این روستای کرمانشاهی بیفتد، می توانید از آنها بازدید کنید. معروف ترین این قلعه ها، قلعه پاسکه در شرق روستا است که در بالای آن یک فرورفتگی شبیه به حوض با قدمت تاریخی به چشم می خورد.

قله "به روژ"(کله قندی) هم یکی از قله های این روستا است که در مرتفع ترین نقطه روستا جا گرفته و بر روستا اشراف دارد. کله قندی سه قسمت دارد. در یک قسمت به روستا و در قسمت دیگر به منطقه کرند و در قسمت دیگر به "ده ره تفی" که یکی از نقاط دیدنی روستاست منتهی می‌شود.

دیدنی های دشه

به جز این قلعه ها، طبیعت دشه هم دلیل خوبی برای گشت و گذار در دشه به حساب می آید. اگر دوست دارید به طبیعت سرسبز و خنک و باطراوتی بروید، آبشار دشه در دل باغ‌های گردو و انار این روستا بهترین گزینه شما است. آب این آبشار بعد از عبور از رودخانه پاوه رود وارد رودخانه بزرگ سیروان می‌شود و طبیعت بکری را به وجود می آورد.

یک قهوه خانه سنتی به نام "هانه کوان" هم در این روستا وجود دارد که در نزدیکی یکی از معروف ترین چشمه های منطقه ساخته شده. چشمه ای که شاید بتوان گفت در منطقه اورامانات کم نظیر است.

علاوه بر این ها، در این روستا منطقه ای به نام "هیلاو" وجود دارد که در آن چشمه ای جاری است و کوچ نشینان منطقه در بهار و تابستان به آنجا کوچ می‌کنند و دو فصل از سال را در هیلاو به سر می بردند. "ته په وه ل" هم یکی دیگر از مناطق دیدنی دشه است که روبه روی محل اسکان اهالی روستا قرار گرفته و تفرجگاه روستاییان به حساب می آید.